امیل زولا به راههای زیرزمین از راههای زمینی آشناتر است! چگونه میتوان دهها بار معدن زغال سنگ و دالانهای تنگ و تاریک آن را به تصویر کشید بیآنکه گرفتار تکرار و یا ابهامگویی شد؟ چگونه میتوان دل سخت و سیاه معادن را به قلب تپندۀ دشتی بزرگ تشبیه کرد و آن را به میدان نبردی تمام عیار تبدیل نمود؟ اینها و بیش از اینها از زولا بر میآید.
هرچه جلوتر رفتم بیشتر به شباهت قلم او با تالستوی پی بردم، حالا ترجمۀ استثنایی آقای حبیبی در این وسط چه نقشی ایفا میکند؟ خدا میداند!
بیش از آنکه بخواهم از داستان و شخصیتهایش بگویم مایلم از توانایی زولا در انتخاب موضوعی به نام کارگر، معیشت و ساختار ناعادلانۀ نظام دستمزد صحبت کنم.
انتخاب معدن و حوادثی که در آن رخ میدهد برای نشاندادن رنج بیپایان بشر هوشمندانه بود و از آن جالبتر، منتهینشدن اتفاقات داستان به نتیجهای دلخواه بود که نشان از لزوم استمرار مبارزه برای احقاق حقوق حداقلی کارگران داشت.
حق این اثر بیش از این است که با چند خط ادا شود. خوبان دیگری از این کتاب نوشتهاند و خواهند نوشت.
نویسندۀ محترم: جناب آقای سید علی مرعشی
راه ارتباطی با نویسنده: a.marashi110@gmail.com